ფშაური კაფიაობა

  

სალომე ცაბაურაშვილი:

-ქალ-ვაჟნო, ყური დამიგდეთ,

აზრი მამიხდა თავშია,

მოდით კაფია მივწერნოთ,

ერთურთსა შავეჯიბრნოთა...

მედეა ნაყეური:

-ძალიან კარგი აზრია

დავიწყოთ, შავეჯიბრნოთა...

მედეა ნაყეური:

-შენ რად არ ლექსობ ქალაო,

ქალაო ჯაბანთ ქალაო.

იმას კი ვერ დამაჯერებ,

რომ ენა არ გიჭრს ჩქარაო.

ბარბარე ჯაბანიშვილი:

-ენა კი მიჭრის  ჩქარაო,

მაგრამ დაღალულ ვარაო...

სალომე ცაბაურაშვილი:

-ვახ, მე რა გითხრათ თქვენაო,

პირში არა გაქვთ ენაო,

სულ დაიკარგეთ ყველანი,

სმაილსაც აღარ წერავთო...

ბარბარე ჯაბანიშვილი:

-ახლა კი წაველ სიზმრებში,

კარგად დამირჩით აქაო,

ოღონდ კი ბევრს ნუ დაწერთ

ხვალ არ დამიხვდეს ბუმიო...

ძილინების ფიფალ...

მედეა ნაყეური:

-ჯაბანთ ქალც გაინგლისელდა,

ქართველი ვინღა დავრჩითა,

ამ ეშმაკ-ქაჯებს მაეშვით

დაბრუნდით ქართულ სულშია.

მედეა ნაყეური:

-მარტო ოთხ ბალღი

რად ვლექსობთ

სხვებს პირში ენა

არ გიდგავთ???

მედეა ნაყეური:

-ესე მალეღავ მაგწყინდათ

ლექსობა-კაფიაობა?!

ვინმემ ხმა ამაიღევით,

გავიგო თქვენი ლაღობა.

მედეა ნაყეური

-კაი, მაშ ძილად წავალი,

მშვიდობით დამრჩით ჯალაფნი.

სალომე ცაბაურაშვილი:

-კაი, მაშ რაღა იქნება,

რითმებს ვერ ჰკერავთ, ვერადა

წადით ბალიშებს  დასდევით

თავები მძიმედ  ფეთქავსა...

მედეა ნაყეური:

-მე მშვენივრადაც ვკრეფ რითმებს

თქვენ აღარავინ ლექსობთა

და მეც მაგიტო მოგწერეთ

ლექსობა სამშვიდობოდა…

სალომე ცაბაურაშვილი:

-ძილის მინისტრი მასვლია

იხტიბარს აქ არ იტეხსო,

მიზეზობს, ჩვენ კი გვაბრალებ

ვითომ რითმები არ გვაქსო...

მედეა ნაყეური:

-ძილის მინისტრი მე ვიცი

ვინებსაც მაუვიდაო,

რითმების ნაკლებობაზე

ერთ სიტყვას შამოგკადრებთა:

მაგას კი როგორ გაკადრებთ,

რომ ლექსში შაგარცხვინოთა,

 ღირსეულ ფშაველს არა აქ

წესად სხვის დამცირებაო...

(არა დამძინებია, ვწერდი) :)